صفحه 375
حفظ عفّت
حفظ عفّت از واجباتى است كه اسلام به طور مؤكّد مخصوصاً از زنان خواسته است، و
ترك اين واجب در بعضى از موارد گناهش به اندازهاى بزرگ است كه مثل آن در دين
اسلام بىنظير يا كم نظير است، و اين واجب الهى اقسامى دارد:
الف. حفظ عفّت چشم
مسئله 5- مسلمانان بايد نگاه شهوتانگيز به يكديگر نداشته باشند، غير از زن به
شوهرش يا شوهر به زنش، و فرقى نيست كه آن نگاه به نامحرم باشد يا- العياذ باللَّه-
به محرم نظير مادر و خواهر و مادر زن و مانند اينها، مرد به زن باشد يا زن به مرد،
مرد به مرد باشد يا زن به زن، و خلاصۀ كلام اینکه هر نگاهى كه محرّك شهوت جنسى
باشد، در اسلام حرام، بلكه تخيّلها و وسوسهها
كه محرّك شهوت باشد و مربوط به زن و شوهر نباشد، حرام است.
مسئله 6- نگاه مرد به بدن زن نامحرم، جز صورت و دو دست تا نرسيده به مچ، گرچه
شهوتانگيز نباشد، حرام است، و نگاه به صورت و دستها
تا نرسيده به مچ، اگر شهوتانگيز يا مفسده انگيز باشد، حرام است. و اگر هیچیک از
اين موارد نباشد، گرچه حرام نيست، ولى ترك آن مگر به اندازۀ ضرورت، بسيار شايسته
است.
مسئله 7- نگاه زن به بدن مرد نامحرم، جز صورت و سر و گردن و دستها تا نرسيده
به مچ، گرچه شهوتانگيز نباشد حرام است، و نگاه به صورت و سر
و گردن و دستها، اگر شهوتانگيز يا مفسدهانگيز و يا جالب باشد، حرام است و در
غير اين صورتها، گرچه حرام نيست، ولى ترك آن مگر به مقدار ضرورت بسيار شايسته
است.
مسئله 8- نگاه زن و مردى كه محرم يكديگرند نظير مادر و خواهر و خاله و عمه و
مادر زن و مانند اينها به بدن يكديگر، جز عورتين، اگر شهوتانگيز و فتنهانگيز
نباشد، جائز است، ولى مرد با عفّت و زن با عفّت نگاه به مواضع حسّاس محرم خود نظير
بالاى زانو و سينه و پشت و مانند اينها نمىكند، مگر در موقع ضرورت.
صفحه 376
مسئله 9- نگاه مرد به بدن مرد جز عورتين و نگاه زن به بدن زن جز عورتين، اگر
شهوتانگيز و مفسدهانگيز نباشد، جائز است، ولى مرد عفيف و زن با عفّت، نگاه به
مواضع حسّاس همجنس خود نظير بالاى زانو و سينه و مانند اينها نمىكند.
مسئله 10- زن بايد تمام بدن خود را از نامحرم بپوشاند، ولى نپوشانيدن صورت و
كف دستها و روى آنها تا نرسيده به مچ، اگر شهوتانگيز يا فتنهانگيز و يا جالب
نباشد، جائز است، گرچه پوشانيدن آنها براى يك زن با عفّت بسيار خوب است و بهخوبى
از قرآن و روايات اهلبيت«سلاماللهعلیهم» و سيرۀ آن بزرگواران استفاده مىشود كه
روگرفتن زن، يك شعار اسلامى است و بايد همۀ ما به شعارهاى اسلامى و مذهبى اهميّت
خاصّى بدهيم.
مسئله 11- مرد بايد تمام بدن خود را جز سر و صورت و گردن و زير گلو، از نامحرم
بپوشاند، شهوتانگيز يا مفسدهانگيز يا جالب باشد يا نباشد.
ب. حفظ عفّت زبان
زن و مرد نبايد با يكديگر حرفهاى شهوتانگيز يا مفسدهانگيز داشته باشند، مگر
زن و شوهر با يكديگر، و فرقى نيست كه آن گفتارها ركيك باشد يا نه، از باب غنا باشد
يا نه، زن و مرد محرم باشند نظير خواهر و برادر يا مادر و پسر و مانند آنها و يا
نامحرم.
مسئله 12- اگر حرفهاى زن جالب باشد، به طورى كه مرد را متوجّه خود كند، آن
گفتار در مقابل نامحرم حرام است، همانگونه كه اگر
گفتار مرد طورى باشد كه زن لاابالى در عفّت را به طمع بيندازد، آن گفتار حرام است.
مسئله 13- صحبت مرد و زن نامحرم با يكديگر، اگر شهوتانگيز و فتنهانگيز و
جالب نباشد، گرچه حرام نيست، ولى اكتفا به مقدار
ضرورت بسيار خوب است.
ج. حفظ عفّت گوش
شنيدن چيزهايى كه شهوتانگيز يا مفسدهانگيز است، حرام مىباشد، نظير غنا و آهنگها
و دائره و تنبك و مانند اينها و نيز حرفهاى محرّك ركيك يا غير ركيك، گوينده محرم
باشد يا نه.
مسئله 14- غنا و موسيقى و رقص، حتّى زن براى شوهر يا شوهر براى زن، حرام است، ولى گفتن حرفهاى
شهوتانگيز زن و شوهر براى يكديگر اشكال ندارد، بلكه در بعضى از موارد از مستحبّات
نيز شمرده شده است.
صفحه 377
د. حفظ عفّت در زينت
مسئله 15- زينت زن براى نامحرم و يا نشان دادن به نامحرم حتّى بوى خوش و
انگشتر و ساعت و حلقه، حرام است، شهوتانگيز و مفسده
انگيز باشد يا نباشد، و همچنين است زينت كردن مرد براى زن نامحرم، ولى نشان دادن
زينت نظير ساعت و انگشتر و مانند اينها، حرام نيست، مگر شهوتانگيز باشد و يا
مفسدهاى در برداشته باشد.
هـ. حفظ عفّت در لباس
مسئله 16- اگر لباس زن يا مرد شهوتانگيز يا مفسدهانگيز باشد و يا جلب نظر
كند، پوشيدن آن در مقابل نامحرم حرام است، مانتو باشد يا چادر،
جوراب باشد يا شلوار، تنگ باشد يا گشاد.
مسئله 17- لباس زنانه نظير پيراهن و دامن زنانه كه مختصّ به زنهاست، براى
مردها حرام است، و لباس مردانه نظير
كت و شلوار مردانه كه اختصاص به مردها دارد، براى زنها حرام است، و اصلاح زنانه
به گونهاى كه مختصّ به زنهاست، براى مردها حرام است، و اصلاح مردانه به گونهاى
كه اختصاص به مردها دارد، براى زنها حرام مىباشد.
مسئله 18- لباس زنانه براى مرد و لباس مردانه براى زن، وقتى حرام است كه زن بخواهد شبيه مرد
يا مرد شبيه زن شود، ولى اگر تشبّه نباشد، نظير اینکه زن براى رفع سرما كت و
شلوار مرد را بپوشد و يا مرد براى ستر عورت پيراهن زن را بپوشد، اشكال ندارد.
مسئله 19- چادر يك حجاب مذهبى و ملّى است و اگر زنها آن را از دست بدهند و
يا- العياذ باللَّه- در جامعه به صورت ضدِّ ارزش درآيد، خسارت فراوانى دارد، و زن
ايرانى كه هميشه حتّى قبل از اسلام شهرت به عفّت داشته، نبايد اين حجاب مذهبى و
ملّى را از دست بدهد، و بايد زنهاى با عفّت و مردهاى با غيرت بدانند كه از دست
دادن آن، مقدّمه براى بدحجابى و بىحجابى است، و اگر چنين شد-- العياذ باللَّه- گناه آن دامنگير كسى مىشود كه
آن مقدّمه را فراهم نموده است، علاوه بر اينها، از مسائل قبل معلوم شد كه در
بسيارى از موارد، زن بايد صورت و دستهاى خود را از نامحرم بپوشاند و پوشانيدن
صورت، احتياج به چادر دارد.
مسئله 20- پوشيدن لباسهايى كه مختصّ به كفّار است، نظير كراوات و پوشيدن لباسهايى
كه مختص به اهل معصيت است نظير لباسهاى تنگ و محرّك، براى مرد و زن حرام است و اگر بدون توبه از
دنيا رود، پروردگار عالم او را با كفّار و اهل معصيت محشور مىكند.
صفحه 378
مسئله 21- اگر لباس انگشتنما باشد و شخصيّت
كسى را كه آن را پوشيده است مسئلهدار كند- كه به آن لباس شهرت مىگويند- پوشيدن
آن لباس چه براى مرد و چه براى زن، حرام است؛ نظير پوشيدن لباسهاى
رنگارنگ و نظير لباس سرخ براى مرد و پوشيدن چادر سرخ براى زن، و نظير بيرون آمدن
از خانه با يك لنگه كفش و مانند اينها.
و. حفظ عفّت به حسب زمان و مكان
مسئله 22- اختلاط زن و مرد اگر شهوتانگيز و يا موجب مفسده و يا داراى احتمال
مفسده باشد حرام است، و اگر چنين نباشد،
گرچه حرام نيست، ولى جدابودن از يكديگر در همه جا بسيار شايسته است.
مسئله 23- نشستن زن و مرد نامحرم بر سر يك سفره، اگر شهوتانگيز يا مفسدهزا و
يا موجب نگاه حرام مىشود حرام است، و اگر
چنين نباشد، گرچه حرام نيست، ولى جدابودن از يكديگر بسيار خوب است.
مسئله 24- بودن زن و مرد نامحرم در جاى خلوت، اگر شهوتانگيز يا مفسده انگيز و
يا داراى احتمال مفسده باشد حرام است، ولى اگر چنين نباشد،
نبودن آنها در آنجا بسيار شايسته است و زن با عفّت با مرد نامحرم در جاى خلوت
نمىنشيند.
مسئله 25- بايد از ورود بچّههاى مميّز- كه خوب را از بد تميز مىدهند- به
اطاق خواب در وقت خلوت زن با شوهر، ممانعت كنند، گرچه مباشرت زن و شوهر نباشد، و
در وقت مباشرت علاوه بر وجوب ممانعت از بچههاى مميّز، نبودن بچّههاى غير مميّز
حتّى اطفال شيرخوار بسيار خوب است.
مسئله 26- بيرون رفتن زن از خانه در مواقع خلوت نظير آخر شب و بعد از طلوع فجر
و مانند اينها در صورتى كه احتمال خطر بدهد، حرام است، و اگر احتمال خطر هم
ندهد، نرفتن بسيار خوب است، و همچنين است اگر در ورود به جايى نظير خانه و مغازه و
حمّام و مانند اينها در معرض خطر باشد، و اگر احتمال خطر هم نباشد، نرفتن بسيار
خوب است، و چه خوب است كه زن در جهت عرض و ناموس و عفّت خود، ترسو و محتاط باشد.
صفحه 379
ز. حفظ عفّت در معاشرت
مسئله 27- مواجهه و روبهرو شدن زن و مرد نامحرم، اگر شهوتانگيز يا
مفسدهآور باشد حرام است، و اگر چنين نباشد، روبهرو
نشدن مگر به اندازۀ ضرورت بسيار خوب است و قرآن شريف عدم مواجهه، گرچه شهوتانگيز
و موجب مفسده نباشد را براى پاكى دل زن و مرد بهتر مىداند.
مسئله 28- معاشرت و نشست و برخاست زن و مرد نامحرم، اگر شهوتانگيز و موجب
مفسده باشد حرام است، و اگر چنين نباشد،
عدم معاشرت مگر به اندازۀ ضرورت بسيار خوب است.
مسئله 29- دوستيابى زن با مرد نامحرم و مرد با زن نامحرم، حرام است، گرچه شهوتانگيز و
داراى احتمال مفسده هم نباشد، و قرآن شريف از اينكه زن، مرد نامحرمى را و يا مرد،
زن نامحرمى را به عنوان دوست بگيرد، نهى مؤكّد فرموده است.
مسئله 30- معاشقۀ زن و مرد نامحرم با يكديگر از گناهان بزرگ در اسلام است؛
مخصوصاً اگر براى يكديگر نامهنگارى و يا شعر و شاعرى هم بنمايند، و بايد با
فراموش كردن عشق شيطانى خود، اين مرض خانمانسوز و بر باد دهندۀ دنيا و آخرت را
معالجه كنند، و اين معالجه گرچه مشكل است، ولى به مرور زمان و با صبر و حوصله ممكن
است.
مسئله 31- تبسّم زن در روى مرد نامحرم و بعكس، اگر شهوتانگيز و يا مفسدهآور
باشد حرام است، و اگر چنين نباشد،
گرچه حرام نيست، ولى خطر آن بسيار جدّى است، و همچنين است خندۀ زن با مرد نامحرم و
بعكس، بلكه حركات نامحرم بايد حساب شده باشد، و هر چه شهوتانگيز و يا موجب مفسده
و يا احتمال آن باشد حرام است، و الّا نه گرچه حرام نيست، ولى براى زن باعفّت و
مرد باغيرت، مواظبت از حركات و سكنات خود يك امر بسيار مطلوب و پسنديده است.
مسئله 32- برخورد زن با شوهر و يا شوهر با زن در ميان مردم اعمّ از محرم و
نامحرم، اگر شهوتانگيز يا موجب مفسده باشد حرام است، و اگر شهوتانگيز و
مفسدهزا نباشد، ولى عرفپسند نباشد، گرچه حرام نيست، ولى زن باعفّت و مرد باغيرت
چنين كارهايى نمىكنند، امّا اگر خلاف مروّت باشد، به طورى كه كاشف از لاابالىگرى
آنها باشد، حرام است.
مسئله 33- برخورد زن با شوهر يا شوهر با زن، از افرادى كه مردم توّقع بيشترى
از آنها دارند، نظير اهل علم، به طورى كه عرفپسند نباشد، حرام است، گرچه شهوتانگيز و يا
مفسده انگيز نباشد، بلكه گرچه خلاف مروّت نيز نباشد.
صفحه 380
ح. حفظ عفّت فرج
مسئله 34- زنا دادن و زنا كردن از گناهان بزرگ در اسلام است و قرآن شريف
مىفرمايد اگر بدون توبه از دنيا بروند، در حالى كه سالها در جهنّم مىباشند،
لجام شده و خوار و ذليل نيز هستند، و كيفر آنها در دنيا اگر نزد حاكم اسلامى اثبات
شود، صد تازيانه در ميان مردم است، و اگر زن زنا كار، شوهر داشته يا مرد زانى، زن
داشته باشد و اين عمل زشت را انجام دهد، علاوه بر اینکه حدّ او سنگسار است- كه
نظير اين كيفر در اسلام كمنظير يا بىنظير است- اگر بدون توبه از دنيا برود،
مطابق آنچه در روايات آمده، در جهنّم بوى بد عورتين او اهل جهنّم را آزرده مىكند.
مسئله 35- توبۀ زنادهنده و زناكننده گرچه زن شوهردار يا مرد زندار باشد، فقط
پشيمانى از گذشته و اصلاح خود در آينده است، و بازگو كردن آن گناه زشت نزد شوهر يا ديگرى،
حتّى نزد حاكم شرع، از گناهان بزرگ است.
مسئله 36- از گناهان بزرگ كه نظير آن گناه در اسلام كمنظير است، همجنس
بازى است كه اگر در ميان دو مرد واقع شود به آن لواط، و اگر در ميان دو زن واقع
شود به آن مساحقه مىگويند. و در لواط علاوه بر اینکه حدّ آن كشتن است، اگر بدون
توبه از دنيا رفت، با قوم لوط محشور مىشود.
مسئله 37- توبۀ همجنس بازى فقط پشيمانى از گذشته و ترك آن عمل زشت است، و
حرام است كه نزد كسى، حتّى حاكم
شرع خود را رسوا كند.
مسئله 38- دستدادن زن نامحرم با مرد نامحرم و بالعكس و معانقه و در بغل گرفتن
يكديگر و يا خوابيدن در يك رختخواب، بلكه در يك اتاق خلوت كه كسى نباشد، حرام است و تعزير شرعى هم دارد،
گرچه شهوتانگيز و موجب مفسده نباشد و گرچه بدن آنها با هم ملامست پيدا نكند و در
زير لباس و دستكش و مانند اينها باشد.
مسئله 39- خوابيدن دو مرد يا دو زن در يك رختخواب، اگر شهوتانگيز يا مفسده
انگيز و يا داراى احتمال مفسده باشد حرام است، و اگر چنين نباشد،
سزاوار نيست مخصوصاً دو جوان در يك بستر استراحت كنند.